گوجه فرنگی یک گیاه است. میوه سبزی آشناست، اما از میوه، برگ و تاک برای تهیه دارو استفاده می شود. گوجه فرنگی برای پیشگیری از سرطان سینه، مثانه، دهانه رحم، روده بزرگ و راست روده، معده، ریه، تخمدان، لوزالمعده و پروستات استفاده می شود.
همچنین برای پیشگیری از دیابت، بیماری های قلب و عروق خونی (بیماری های قلبی عروقی)، آب مروارید و آسم استفاده می شود. برخی افراد از گوجه فرنگی برای درمان فشار خون بالا، آرتروز، سرماخوردگی، لرز و اختلالات گوارشی استفاده می کنند.
چگونه کار می کند؟ گوجه فرنگی در تبریز حاوی ماده شیمیایی به نام لیکوپن است که تصور می شود در پیشگیری از سرطان نقش دارد. استفاده از لیکوپن حاصل از محصولات گوجه فرنگی مانند رب گوجه فرنگی یا آب گوجه فرنگی برای بدن آسان تر از گوجه فرنگی تازه است.
وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) و محققان دانشگاه پردو در حال توسعه گوجه‌فرنگی هستند که حاوی بیش از دو برابر لیکوپن است و ماندگاری طولانی‌تری نسبت به گوجه‌فرنگی‌های موجود دارد.
گوجه فرنگی در تبریز که هنوز در حال توسعه است، با یک ژن مخمر اصلاح شده است که روند رسیدن را کند می کند و زمان بیشتری را برای تجمع لیکوپن می دهد. محققان فکر می کنند چندین سال طول می کشد تا این گوجه فرنگی در قفسه فروشگاه ها عرضه شود.
سرطان دهانه رحم. برخی شواهد محدود نشان می دهد که خوردن گوجه فرنگی در تبریز بیشتر با احتمال کمتری برای ابتلا به سرطان دهانه رحم مرتبط است.
سرطان کولون و رکتوم (سرطان کولورکتال). یافته های تحقیقات در مورد تأثیر گوجه فرنگی بر خطر سرطان روده بزرگ مخالف است.
برخی از مطالعات نشان می‌دهند که گوجه‌فرنگی یا محصولات مبتنی بر گوجه‌فرنگی ممکن است به کاهش احتمال ابتلا به این نوع سرطان کمک کند، اما مطالعات دیگری که برخی دانشمندان فکر می‌کنند بهتر طراحی شده‌اند، هیچ فایده‌ای ندارند.
سرطان معده. تاکنون، مطالعات تحقیقاتی در مورد اینکه آیا گوجه فرنگی یا محصولات مبتنی بر گوجه فرنگی می توانند به پیشگیری از سرطان معده کمک کنند یا خیر، موافق نیستند.
